RaboTop Quelderduijn

Gisteren stond ik aan de start van de eerste RaboTop wedstrijd van dit seizoen. Eigenlijk zou ik een andere wedstrijd hebben maar die stond ineens niet meer in de kalender en ik vond het te kort dag om alles nog weer te regelen voor de Bundesliga dus koos ik voor deze wedstrijd. Een mooie kans om mijn kop weer even te laten zien in de regio en een goede trainingskoers te rijden.

Normaal gesproken ben ik 2,5 à 3 uur voor de wedstrijd aanwezig maar vandaag was ik er pas drie kwartier van tevoren. Ik had alles gelukkig goed voorbereid dus mijn moeder kon me inschrijven en ik ging gelijk mijn warming up op het rondje doen. Ik heb 2 rondjes gereden en kon gelijk aansluiten bij de start. Er was evengoed nog wel concurrentie aanwezig met namen als Ramses en mijn trainer Tino. In voorgaande jaren had ik hier altijd wel strijd mee in deze wedstrijden dus ik was benieuwd hoe het nu zou gaan.

Ik stond op de 2e rij en had besloten dat ik gewoon flink hard zou starten en wel zou zien wie er aan kon sluiten. Ik had met de start gelijk een gat van 20 meter en er konden nog even een paar mensen aansluiten maar na de eerste paar technische stukje werd het gat groter. Even bleef het steken op een seconde of 10 tussen mij en Ramses waardoor ik twijfelde over of ik door zou rijden of dat ik hem erbij zou laten komen.

Het gat werd alleen niet kleiner dus ik besloot om nog een paar trappen extra te geven. Zo kon ik iedere ronde mijn voorsprong verder uitbouwen en dat gaf vertrouwen. Ik zou de koers voor mezelf hard maken zodat het in ieder geval een goede trainingskoers zou zijn. Ik bleef doorgaan en na ruim drie kwartier nam ik even een ronde gas terug, ik begon het tenslotte ook al wel aardig te voelen.

Toen er werd omgeroepen dat ik nog 2 rondes te gaan had trok ik het gas weer open voor nog 2 snelle rondes, een mooie afmaker van de wedstrijd. Ik kwam solo over de finish en mijn vader had de voorsprong geklokt op ruim 2 minuten terwijl ik zelf eigenlijk dacht dat het maar ruim een minuut was. Het voelde in ieder geval erg goed en dit is voor mij alleen maar weer een teken dat ik een gigantische stap heb gezet ten opzichte van vorig jaar, toen had ik tenslotte nog flink strijd om het podium in deze wedstrijdjes.

Met nog maar 2 wedstrijden te gaan loopt het seizoen nu dus echt op zijn einde. Dat betekent ook dat ik weer druk bezig ben voor volgend jaar. Ik mag nog niet teveel zeggen maar het ziet er echt heel goed uit dus ik hou jullie via deze weg op de hoogte! 

< Wedstrijdverslagen 2012