Wedstrijdverslag NK Marathon
Gisteren was het dan zover, eindelijk het NK marathon te Eijsden. Na een seizoen dat is getekend door wisselvallige uitslagen en wedstrijden die ik om diverse redenen niet heb uit kunnen rijden was dit mijn laatste grote doel. Direct na het NK crosscountry had ik mijn zinnen gezet op deze koers om de overwinning te pakken bij de beloftes.
Om 10.00u viel het startschot en ik was goed weg vanaf de tweede rij. We hielden ons flink breed zodat er niet teveel mensen van achteren bij konden komen rijden en op de eerste schotterstrook schaarde ik me bij de eerste 5.
Kort hierna kwamen nog een aantal brede stroken waar het in eerste instantie stuivertje wisselen was met verschillende renners maar voordat we de eerste belangrijke grasstrook op gingen zat ik weer goed mee. Deze strook liep vals plat omhoog en wonderwel wist ik hier, ondanks dat ik lang niet in het rood ging, veel renners te passeren en de aansluiting te maken met de top 3. Het was nog veels te vroeg om conclusies te trekken voor de rest van de koers maar het begin liep in ieder geval erg goed.
Foto: Jolien Tackaert
De volgende kilometers lagen er erg zwaar bij doordat alle paden waren kapotgereden door landbouwverkeer. Diepen geulen aan weerszijden dus en vaak maar een goed spoortje in het midden, cruciaal om op dit soort stukken voorin te zitten. Na een paar kilometer waren we al zo onherkenbaar dat ik mijn ouders langs de kant zag zoeken naar wie ze nou aan moesten moedigen.
In de kilometers hierna volgden nog veel zware klimmen waar ik telkens voorin de kopgroep mee kon doen. Langzaam werd er een schifting gemaakt en bleven er na een kilometer of 30 nog maar een stuk of 12 renners over. Hieronder waren niet de minste namen, onder andere Hans Becking, Kevin van Hoovels, de heren Schotman en Beemer, winnaar van vorig jaar Ramses Bekkenk en ploegmaat Thijs Zuurbier. Laatstgenoemde streed ook mee om de titel bij de beloftes en aangezien hij op dat moment nog bij de kopgroep zat had ik wel het vermoeden behoorlijk strijd met hem te moeten leveren.
Na ongeveer 2 uur en met dik 50km in de benen deden we Gulpen aan en hier was het groepje nogmaals verder uitgedunt. We waren nu nog maar met ongeveer 10 man en dat gaf natuurlijk een goed gevoel! Op de klim die ons Gulpen uit leidde moet ik even van de fiets en raakte ik haast de kopgroep kwijt maar ik kon gelukkig weer aansluiten.
In de volgende fase van de wedstrijd, tot kilometer 90, was het voor mij ontzettend wisselvallig. Ik moest steeds meer mijn eigen tempo gaan kiezen en raakte tot in totaal 6 keer toe de kopgroep kwijt maar wist telkens opnieuw aan te sluiten. Na de 90e kilometer was de koek zo ver op dat ik er een streep achter zette en voor mijn eigen tempo koos om de koers behouden uit te kunnen rijden en mijn eerste plaats bij de beloftes veilig te kunnen stellen.
Ik bezette op dat moment plaats 6 bij de elites met Marco Minnaard van Rabobank in het zicht. In het stuk hierna reed hij samen met Ramses nog even bij me weg maar na het bord voor de laatste 10 kilometer was Ramses gevlogen en zag ik Marco weer rijden. Op een van de laatste klimmen sloot ik weer aan wist ik hem te passeren.
.jpg)
Hij zat er zo doorheen dat hij direct moest lossen en het was nog maar een kilometer of 6 tot de eindstreep dus instinctief trok ik het gas nog even verder open. Ik balanceerde op het randje van kramp maar wist zo’n groot gat te slaan dat hij uit het zicht raakte en de laatste 2 kilometer kon ik alvast wat voorpret hebben van mijn eerste Nederlandse titel ooit.
Na 105 kilometer, 3 uur en 50 minuten zwoegen en wat tranen van geluk later was ik binnen. Echt een geweldig gevoel zo aan het eind van het seizoen. Uiteindelijk was ik 5e bij de elite en dat had ik nooit verwacht, ik kon echt lang meedraaien met de kopgroep en wist me telkens te herpakken.
Komend weekend kan ik mijn trui gelijk showen in de Hoek van Holland-Den Helder strandrace. Dat is nog weer 30 kilometer extra onder waarschijnlijk net zulke zware omstandigheden, ik ben benieuwd!
Hieronder vinden jullie de videoreportage over gisteren van lokale zender L1, ik rijd met stuurbord nummer 38.
LAATSTE NIEUWS
De nieuwe Schwalbe Racing Ralph/Racing Ray: Als een van de eersten mocht ik dit nieuwe dynamische duo onderwerpen aan een duurtest. Dat viel zeker niet tegen, lees snel mijn bevindingen over mijn nieuwe weapon of choice!