Wedstrijdverslag Noordwijk-IJmuiden-Noordwijk

Vandaag werd de derde manche van de strandcompetitie verreden in Noordwijk. 26 kilometer heen richting IJmuiden en hetzelfde stuk weer terug om te finishen op de boulevard in Noordwijk. De wind was zuidwest 4-5 dus dat betekende dat we op de heenweg een flinke bries in de rug zouden hebben. Ik stond met hoge verwachtingen aan de start in de leiderstrui, de benen voelden goed en ik had er veel zin in! De KNWU had duidelijk geluisterd naar wat ik te melden had in mijn vorige wedstrijdverslag en de startopstelling verliep deze keer op eerlijke wijze. Dat stemde natuurlijk direct tot tevredenheid!

Om even voor 10 viel het startschot en er werd direct hard gestart. Een groep van een man of 15 vormde zich al snel en met snelheden die constant tussen de 45 en 50km/h lagen raasden we richting IJmuiden. De benen waarvan ik dacht dat ze zo goed voelden waren toch minder dan gedacht en ik moest flink diep gaan om erbij te blijven. Het was een spervuur van aanvallen totdat de eerste 15 kilometer erop zaten. Ronan van Zandbeek, Stefan Vreugdenhil en nog 2 man waren weg en ik zat in de groep daarachter. Eindelijk stabiliseerde het tempo een beetje, had ik het gevoel dat ik er doorheen kwam en werd er goed gedraaid in de groep.

De eerste 26 kilometer werden in iets meer dan een half uurtje geklaard en op het keerpunt kwam de groep van 15 weer bij elkaar. De KOGA-formatie was loeisterk en speelden het ploegenspel ontzettend slim. Ik werd vervolgens iedere keer aangekeken omdat ik in de leiderstrui rijd maar liet me niet gek maken. De meeste ontsnappingen waren van korte duur en konden snel weer teruggepakt worden.

Ik kreeg het gevoel steeds beter te worden en kon me eindelijk wat rustiger positioneren in de groep omdat ik demarrages makkelijker kon pareren. De kilometers schoven langzaamaan voorbij en er werd ontzettend ongeorganiseerd gereden. Een spervuur van demarrages en spoorwisselingen volgde, we reden telkens tegen de duinen en het rolde hier veel minder dan aan de vloedlijn. Nagenoeg niemand werd gelost uit de groep dus dit was zinloos maar in mijn eentje kon ik het ook niet oplossen.

Tibor Zwaan en Ramses Bekkenk sprongen in de laatste 3 kilometer maar het grootste gedeelte van de groep bleef tot 1 kilometer voor de streep bij elkaar. Op dat moment plaatste Ronan van Zandbeek samen met een andere renner de jump die er voor mij beslissend uit zag. Ik reageerde, zat in het wiel en draaide samen met hen, even zag het er veelbelovend uit en had ik even hoop dat ik nog 3e kon worden maar als snel bleek het tegendeel. Door ons ongeorganiseerde gerommel waren we teruggepakt door een gigantische groep die zich ineens organiseerde. Zij versnelden en slokten ons 100 meter voor de afgang op. Ik zat tot aan m’n nek in het melkzuur en stond geparkeerd maar probeerde de schade zo goed en kwaad als het lukte te beperken.
Ik was door ongeveer 15 man gepasseerd en perste er nog een sprintje uit maar zat ook gevaarlijk dicht tegen kramp aan. Uiteindelijk bleek ik 21e te zijn geworden, niet echt een daverende uitslag als je met 300 meter te gaan nog 3e rijdt. You win some and you lose some, ik heb in ieder geval de leiderstrui weten te behouden. Van 19-dec t/m 2-jan zit ik op Fuerteventura met m’n maatje Jeroen en ik ga er vanuit dat ik Egmond de voorsprong in het klassement (die nu 1 punt is) weer wat verder uit kan bouwen!

Foto's door Simone Urich

Nog even om jullie jaloers te maken:

Tot in januari!

< Wedstrijdverslagen 2013