Strandrace Ameland

Het begin van het MTB-seizoen komt in zicht en dat betekent dat het strandseizoen ten einde loopt. Die wedstrijden kan ik perfect gebruiken als voorbereidingskoersen en vandaag was het tijd voor de voorlaatste manche van de competitie, die werd verreden op Ameland.

Op vrijdag reisde ik samen met Sven en mijn moeder al af richting Ameland, de start was vandaag om 11.00u en zo konden we lekker rustig aan doen en nog even een stuk verkennen. Het strand lag er prima bij tijdens de verkenning en de benen voelden naar omstandigheden goed, ik heb de afgelopen 2 weken namelijk zwaar getraind in aanloop naar het MTB-seizoen. Bovendien had ik een hele drukke week achter de rug met o.a. het regelen van sponsoren dus ik durfde nog niet helemaal een stempel te drukken op hoe het voelde.

Vanochtend lag het stand er een stuk minder mooi bij, veel was al een beetje aan pap gereden door alle auto’s en fietsers en daardoor rolde het niet overal al te best. De benen voelden echter wel oké dus ik had er vertrouwen in!

Om 11u viel het startschot en ik was weg vanaf de 3e rij. de start was lang en breed dus ik kon snel naar voren schuiven. De eerste kilometer voerde ons over een heuvelachtig snipper en zandpad richting het strand, ik nam bij de eerste klim direct het voortouw en ramde op een zwaar verzet omhoog. Direct sloeg ik een gaatje en zo kon ik redelijk rustig over de beste sporen naar de kust toe fietsen, dat was ook mijn doel van de tempoversnelling.

Samen met Sven

Eenmaal op het strand had ik gelijk 25 meter maar ik besloot te wachten op de groep. Er vormde zich een koppeltje van 6 man met Ramses, Tibor, Bram Imming, Bram de Waard, Sven en ik. Als vanzelf werd er een pact gesloten en goed gedraaid waardoor we onze voorsprong uit begonnen te bouwen. Het strand lag er in vergelijking met de dag ervoor nu wel heel zuinig bij en we waren constant aan het zoeken naar de beste lijnen. Het tempo lag aardig hoog, rond de 30-33km/h, maar ik zat er mooi bij in het groepje.

Er waren drie stukken strand: de vloedlijn, stukken losgeslagen helmgras en een stuk tussen de duinen en dat helmgras. Halverwege de heenweg kreeg ik door dat het tussen het helmgras het beste reed maar je kon daar niet in elkaars wiel rijden omdat ieder zijn eigen spoor tussen de plaggen door moest kiezen. Ik pakte hier moeiteloos tien meter en Ramses had dat door, hij kwam langszij en nam over en trok zo de groep weer richting breed strand. Bij mijn volgende kopbeurt ging ik weer tussen het helmgras rijden, het was zo ieder voor zich en het leek daardoor veel op een mountainbikewedstrijd.

Door die actie moesten beide Brammen en Tibor lossen. Bij de strandafgang kwam ik met Ramses en Sven aan en ik koos als enigste een spoor van 1,5 meter recht omhoog. Ik was in een keer boven op de strandopgang en sloeg een gat met Ramses en Sven. Het volgende stuk voerde ons naar het keerpunt over een graspad met 2 sporen. Ramses sloot in zijn eentje weer aan en we voerden het tempo op.

Sven was buiten zicht en we kwamen met z’n tweeën het strand weer op. Ik ging direct tussen het helmgras rijden en zag al snel dat Ramses het heel zwaar had. Zonder extra inspanning reed ik hem uit het wiel en ik hoefde er maar kort over na te denken om te besluiten dat dit mijn kans was. Ik gaf een trap extra en reed weg, heel even leek hij nog terug te komen maar al snel leek dat niet meer te lukken. Ik haalde mezelf nu wel wat op de nek, het was nog 20km tot de finish en ik had nog nooit eerder zo lang solo gereden.

Rustig koos ik mijn eigen sporen maar ik reed veelal tegen de duinen of tussen het helmgras. Mijn voorsprong bouwde ik gestaag uit en de snelheid lag ik steeds hoger. Van 30 naar 33 en daarna door naar 36-37 tot ik in de laatste 5 km op het strand constant 40 reed. Het lichaam begon aardig tegen te sputteren maar ik zette door want dit liet ik me niet meer afpakken, Ramses was ver buiten zicht en de laatste strandafgang was binnen handbereik.

Ik kwam fietsend over de duinen en de terugweg naar de finish was het zelfde als de start. Alle heuvels ramde ik nog omhoog om extra tijd te pakken in de hoop de leiderstrui te pakken. Moe gestreden kwam ik na 41 km over de finish met ongeveer 50 sec. voorsprong. Dat had ik nooit verwacht na de trainingen van afgelopen weken dus daar was ik natuurlijk dik tevreden mee!

Na de huldiging bleek dat ik ook nog hele goede zaken had gedaan voor het klassement dus ik ben heel erg benieuwd naar de laatste manche volgende week in Castricum!
 

---

< Wedstrijdverslagen 2014