Castricum-Camperduin-Castricum Strandrace
Het mountainbikeseizoen komt met rasse schreden dichterbij maar vandaag was het eerst nog tijd voor de afsluiter van het strandseizoen met de Castricum-Camperduin-Castricum strandrace. Na Ameland had ik het klassement ondersteboven gekieperd en even goed door elkaar geschud, wat maakte dat ik ineens ook weer kanshebber was voor de eindoverwinning.
Om dat te bereiken moest ik nog ongeveer een minuut goedmaken op Ramses. Het verschil met Sven was maar heel klein, die had dus ook nog werk aan de winkel en om die reden hadden we afgesproken eerst samen te proberen om Ramses op achterstand te zetten. Als we aan het eind van de wedstrijd nog samen zouden zitten knokten we het dan wel weer uit, maar eerst hadden we elkaar nog nodig.
Het startschot viel om 10.00u al en de race ging op redelijk tempo van start. De groep was wel erg groot met een man of 50, maar na 13km moesten we al voor het eerst van het strand dus er zou dan ongetwijfeld een schifting gemaakt worden.
Ik trok de sprint van het strand af bij Bergen van kop af aan en sloeg een flink gaatje. Op de rotonde voor de boulevard was het glissen en glijden met het zand op de banden maar met een kleine voorsprong kwamen we het strand weer op. Roy, Koen, Sven en Bram Imming zaten erbij en even begonnen we te draaien. Het verschil was echter niet groot genoeg en al vrij snel sloten er weer een man of 10-15 aan.
Het was nog een kilometer of 6 tot het keerpunt bij Camperduin en ook hier moesten we er weer af. Ik had de moed al een beetje opgegeven, het strand was te makkelijk en daardoor was het onmogelijk om in je eentje het verschil te maken. Ik sprak de tactiek nog maar eens door met Sven en we besloten het bij Camperduin nog eens te proberen. De klim tegen de dijk op was een paar honderd meter lang en wellicht zou het daar lukken.
Bij Camperduin konden we 2 routes kiezen, of gelijk rechts onderaan beginnen bij het asfalt via een rare slinger door het zand, of wat langer op het strand blijven en vervolgens over mul zand en basaltstenen omhoog. Ik had gister al verkend en besloot het eerste te doen en na 100 meter zag ik al dat de mensen die voor route 2 gingen te veel snelheid verloren. Ik sloeg een gaatje en pakte bovendien ook nog eens de premiesprint op de top van de dijk.
Onderaan de dijk draaiden we met een haarspeldbocht weer richting het zuiden en dat creëerde een overzichtsmomentje. Ramses was in geen velden of wegen te bekennen en het was tijd om nu echt gas te geven. Ik gooide hem achter op de 10 en ging er vol gas vandoor. Roy kon net aan aansluiten en even later kwam Bram Imming er ook bij.
We draaiden echter niet goed genoeg en daardoor sloot de groep weer aan. Wim Botman probeerde het nog even alleen maar Bram de Waard trok dit gat voor de Kerf weer dicht. Ik zag dat het groepje scheurde en trok door, even was ik alleen met Wim Botman weg maar er sloten weer veel mensen aan. Ditmaal echter zonder Ramses en zijn teammaat Bram. Het was dus nu of nooit, de groep organiseerde zich snel en het gas ging er weer op.
We bleven draaien ondanks dat er een paar mensen in de groep flink zaten te linkeballen en bouwden de voorsprong gestaag uit. Het tempo zakte af en toe wat in elkaar samen met Sven hield ik de groep draaiende en verzette met hem het leeuwendeel van het werk. We reden telkens tegen de 40 aan het uur en zo vlogen de kilometers voorbij. Voor ik het wist waren we bij de zendmast van Bakkum en was het nog maar 4km tot de finish. Ik voelde me erg goed en nu was mijn doel dus om Sven op een achterstand te zetten, de winst in het eindklassement was tenslotte binnen handbereik.
Een kilometer voor het eind ging ik aan en even leek ik los te zijn maar met nog 200 meter te gaan kwam iedereen langszij en omdat ik me had opgeblazen moest ik passen voor de sprint. Uiteindelijk werd ik 7e, maar al vrij snel na de finish werd duidelijk dat ik 2e was geworden in het klassement. Toch een plaatsje opgeschoven en daarom ook dik tevreden met het resultaat. Met de basisvorm voor het mountainbikeseizoen zit het goed so let’s get it on!
LAATSTE NIEUWS
De nieuwe Schwalbe Racing Ralph/Racing Ray: Als een van de eersten mocht ik dit nieuwe dynamische duo onderwerpen aan een duurtest. Dat viel zeker niet tegen, lees snel mijn bevindingen over mijn nieuwe weapon of choice!