European Grand Prix Malmedy
Na een maand zonder wedstrijden tijdens de zomerstop ben ik afgelopen weekend weer afgereisd naar Malmedy. Samen met mijn vader, broertje en Gijs Burger vloog de reis op zaterdag voorbij en om 2 uur zat ik op de fiets om een rondje te verkennen. Het regende hier net zo ongebreideld hard als in Nederland wat betekende dat de ronde er lekker vettig bij lag. Alles was gelukkig goed te rijden en de omloop was dusdanig zwaar dat afzien tijdens de wedstrijd een zekerheidje was.
Zondags was het de hele dag droog en ook toen ik aan het inrijden was zag de lucht er niet heel erg dreigend uit. Gunstig dus, want dat betekende dat de omloop snel verbeterde. Ik stond op de eerste rij opgesteld en om 14.35 ging het startschot voor ons. De beloftes reden een eigen race en de eerste 500 meter was vlak, hier werd dus wel wat geschoven in de plaatsen maar het verschil zou gemaakt worden op de startklim.
Langzaamaan zag ik dat het tempo omhoog ging en ik kon prima mee. In de tweede helft van de klim nam ik samen met ploegmaat Kjell het voortouw en alleen Thijs kwam er richting de top nog langs. Hij lag het tempo iets hoger maar ook dit kon ik prima volgen.
Technisch liep het bij mij nog niet super maar ik wist de aansluiting te houden en na een ronde kwamen we met 6 man door onder de finishboog. Op de eerstvolgende klim gaven Jeff, Jesper, Thijs en nog een Tsjech gas. Ik moest passen en even later gaf ook Kjell er de brui aan. Ik wist echter goed mijn eigen tempo te pakken en vond een lekker ritme waarin ik de lange klim kon draaien.
Technisch begon het bij mij ook steeds beter te draaien en kwam ik goed in mijn flow terecht. Er was maar een deel van het rondje waar de modder mij parten speelde, namelijk een steile switchback klim van 250 meter lang en 20% gemiddelde stijging. Er lag hier dusdanig veel dikke klei dat mijn banden volliepen en ik de helft van mijn vermogen verloor in wielspin. Dat maakte de klim extra zwaar, maar ook dit werd gedurende de race beter.
In de 5e ronde kon ik nog een paar trappen extra geven en liep het echt heel erg lekker. Uiteindelijk finishte ik de race op een 5e plaats, waar ik voor nu tevreden mee ben. Ik voelde dat ik tijdens de start heel goed mee kon maar daarna de hardheid miste om dat tempo nog wat langer door te trekken. Dat is echter niet gek na een aantal weken zonder wedstrijden, dus het feit dat het gevoel in ieder geval heel erg goed was is voor mij het belangrijkst. Komend weekend rijd ik de 120km marathon in Houffalize, waar ik voor het eerst dit jaar zal starten in het rood-wit-blauw. Daar kijk ik natuurlijk erg naar uit en ik ben benieuwd hoe deze race zal gaan!
foto: MTB-Lily
LAATSTE NIEUWS
De nieuwe Schwalbe Racing Ralph/Racing Ray: Als een van de eersten mocht ik dit nieuwe dynamische duo onderwerpen aan een duurtest. Dat viel zeker niet tegen, lees snel mijn bevindingen over mijn nieuwe weapon of choice!