Strandrace Rockanje

Na een pittig trainingsweekje was het gisteren tijd voor de 6e manche van de strandrace-competitie. Om 7 uur stapte ik al in de auto met Sven en m’n moeder dus het was een vroegertje. Om iets voor 9 kwamen we aan bij strandclub View waar we gelijk in konden schrijven, daarna was het tijd om de stukken rond de finish te verkennen aangezien we een aantal keer heen en weer zouden rijden.

Het strand lag er goed bij maar de wind was redelijk ongunstig, eigenlijk alleen maar zijwind met een paar korte stukken voor de wind.  De benen voelden tijdens het inrijden nog niet fantastisch dus ik wist niet helemaal wat ik er van moest verwachten.

Om half 11 viel het startschot en de start was wat chaotisch, een aantal dames stonden op de eerste rij opgesteld en die vielen in het niet bij het gedrang tussen de mannen (met alle respect uiteraard). Ik stond zelf ook niet helemaal gunstig en zat dus klem maar sloot snel aan bij de kopgroep. Het eerste stuk zijwind was de groep misschien wel 100 man groot maar het strand draaide na een kilometer of 3 en we hadden de wind nu pal in de rug. Het tempo werd gelijk opgeschroefd en ik zat goed mee toen er een schifting werd gemaakt.

Het tempo ging een aantal keren ruim boven de 50km/h uit dus de eerste kilometers werden rap afgelegd. De laatste paar kilometer richting het eerste keerpunt waren over redelijk mul pad met maar 2 goede sporen. Om daar te komen moesten we eerst al door een mulle bak waar ik een gat van 100 meter sloeg. Dat gaf vertrouwen en ik trok door, terwijl Ronan en nog een aantal anderen aansloten.

Na het eerste keerpunt was er een fietspad van een kilometer of 2, er werd daar stevig doorgereden maar er sloot van achter weer een groep aan. Het stuk naar het volgende keerpunt was een kilometer dus met uitzondering van een paar korte sprintjes werd er netjes gedraaid. Bij het keerpunt moesten we echter weer door een mulle zandbak dus het gas ging opnieuw open en hier werd een verschil gemaakt. Er vielen weer een paar mensen af en zo bleef ik samen met Van Zandbeek, De Waard, Broekaart en Vreugdenhil over. De westlus van het rondje moesten we na het passeren van de finish nogmaals afleggen dus we waren nu ruim over de helft.

Er werd rustig gedraaid en de groep achter ons deed zijn best om aan te sluiten. Op het stuk voor de wind trok ik het gas echter weer open, iedereen draaide mee en zo behielden we de voorsprong. Aangekomen bij het mulle pad met de 2 sporen had ik weer een gat geslagen met Ronan, die gaf op het asfalt nog een trap extra en ik moest daarvoor passen. Ik liet me terugzakken naar het groepje achter ons met Vreugdenhil, De Waard en Broekaart waarna we samen terugreden naar Van Zandbeek. Die moest lopen op het laatste mulle stuk richting het strand dus het gat werd redelijk makkelijk gedicht. Sven kreeg pech op dit stuk en moest lossen, we waren nu dus nog met zijn vieren over.

De laatste 6 kilometer waren aangebroken en de groep achter ons was niet heel ver weg. Dat baarde me zorgen en ik wilde niet weer zoals in Noordwijk en Petten teruggepakt worden na een koers hard werken. Ik besloot om flinke kopbeurten te geven en zo hielden we met zijn allen het gat groot genoeg om de beslissing in de laatste kilometer te laten vallen. Ronan gaf gas en ik kon mee maar niet meer overnemen en het tempo doortrekken. We hadden heel even een gaatje maar de Waard en Vreugdenhil sloten weer aan dus het werd nu echt een sprint. Vreugdenhil trok die aan en ik probeerde aan te pikken bij Van Zandbeek maar moest passen. Het mooie was er vanaf maar De Waard was gelost dus ik kon het laatste stukje solo afmaken. Met een verschil van vijf seconden op Vreugdenhil deed ik nog goede zaken voor het klassement ook dus dat is helemaal mooi.

De laatste 2 manches op Ameland en in Castricum volgen nog en alles is weer mogelijk in het klassement. Ik sta nu 5e, wie weet wat er gebeurt. De wedstrijden zijn voor mij puur voorbereiding voor het mountainbikeseizoen dat voor de deur staat maar een mooie eindklassering is altijd welkom!
 

< Wedstrijdverslagen 2014