Wedstrijdverslag Nieuwkuijk

Na een maand flink werk te hebben verzet richting het NK was het zondag eindelijk zo ver, mijn eerste kampioenschap in de elitecategorie. Na bijna een half seizoen met wisselende resultaten had ik enkel ingezet op een goede race voor mijzelf, hopend op dat echte explosieve gevoel wat je nodig hebt in de XCO wedstrijden.

Het rondje is van zichzelf al snel maar gisteren waren de omstandigheden optimaal, een regenbuitje had ervoor gezorgd dat we overal nog meer grip hadden. Om 14.45 was de start en ik was, ondanks een missertje met mijn pedaal, erg goed weg. Voor mij haakten de sturen alleen in elkaar, die chaos wist ik gelukkig net te ontwijken.

De benen voelden scherp en ik had voor de race al besloten er vol in te duiken. Ik schoof vlot op naar voren en reed rond de 8e positie. Hoewel het lastig was probeerde ik geduldig te blijven en de goede momenten uit te kiezen om in te halen. Met een halve ronde reed ik op plaats 6, zoekend naar de aansluiting met de eerste 5.

Al snel voelde ik dat dat te veel zou zijn om 9 rondes vol te houden en na anderhalve ronde liet ik het tempo wat zakken. Ik kwam onder andere samen met Jeroen Boelen en Thijs van Amerongen te rijden. M’n eigen ritme vond ik snel en de eerste 4 rondes voelde ik duidelijk dat de trainingen effect hadden gesorteerd, uit de bochten en op alle korte klimmetjes kon ik telkens veel feller aan. Toch lag het tempo nog te hoog en ik kwam net te kort om aan te klampen in het groepje, waardoor ik alleen kwam te rijden.

In de tweede helft van de koers moest ik toch weer omschakelen naar de brommermodus, gelukkig zat ik goed in de race en lukte dat makkelijk. Ik was al flink diep gegaan dus de pijn in de bovenbenen zakte niet meer weg maar ik wist het te verbijten en kon mijn twaalfde stek goed vasthouden, de verschillen met de renners rondom mij lagen inmiddels helemaal vast.

Na 9 rondes en 105 minuten koers kwam ik daarmee als 12e over de finish, op mijn eerste NK in deze categorie. Het was fijn om te voelen dat de trainingen effect gesorteerd hebben en ik zeker de eerste helft feller was dan in de races hiervoor. Het verschil met de mannen voor me en zeker de renners met wie ik eerst wel de strijd aan kon was alleen nog steeds erg groot.

Om die reden heb ik dan ook besloten om vanaf nu verder te gaan met de marathons. In mijn ogen een net zo mooie discipline, ik kijk er dan ook erg naar vooruit om me hier verder in te gaan specialiseren. Van de crosscountry neem ik natuurlijk niet helemaal afscheid, deze wedstrijden vervullen een mooie ondersteunende rol voor de marathons. De eerstvolgende op het programma is de Saarschleifen marathon en iets meer dan een week later start ik in de Trans Schwarzwald. Een vijfdaagse wedstrijd, redelijk voorspelbaar, het Zwarte Woud. Ik houd jullie op de hoogte!