Wedstrijdverslag Rockanje

Na een prima strandrace in Den Helder was het zondag tijd voor de 2e ronde in Rockanje. Ik mag er altijd graag komen, het parcours is net even wat uitdagender dan de doorsnee strandrace doordat je een stuk moeras passeert en een paar keer de duinen doorkruist. Om 10.30 zou het startschot gaan, ik zat dus al om 7.15 achter het stuur richting de Maasvlakte.

Het rondje bestaat uit een noord- en zuidlus waarbij je de noordlus twee keer rijdt. In de noordlus ligt een stuk moeras en een breed zandpad waar het verschil goed gemaakt kan worden. In de zuidlus ligt nog een zwaar stuk door de duinen. Tijdens de verkenning voelde ik me goed dus ik besloot vandaag vanaf het begin voorin mee te doen om te zien of en hoe lang ik het vol zou houden.

Na de start werd er al snel een grote groep gevormd en vlak voor we bij het moeras kwamen ging het tempo langzaamaan omhoog. Het kwam op een lint te liggen en op het moment dat we het moeras in reden moest een mul stuk worden overgestoken en daarna een eigen spoor gekozen worden door de modder.

Ik zag al snel dat we een gaatje sloegen maar ik moest flink mijn best doen erbij te blijven. Na het eerste keerpunt kwamen we even op een fietspad, samen met Ronan van Zandbeek, Ramses Bekkenk en Arjan van der Plas hadden we inmiddels een seconde of 20 te pakken. Ik dacht even bij te kunnen komen maar het tempo bleef hoog en het ijswater van het fietspad sloeg behoorlijk op m’n benen. Toch werd het gevoel weer beter en de 2e passage door het moeras ging prima.

We hadden de wind na het keerpunt in de rug gekregen dus het tempo lag een stuk hoger, tussen de 40 en 50 kilometer per uur. Dit werd Arjan te gortig en hij liet ons lopen waardoor we met 3 man sterk overbleven. Al snel werd er goed samengewerkt, mijn gevoel werd ook steeds beter en samen hielden we het tempo op niveau waardoor onze voorsprong groeide.

Bij het keerpunt van de zuidlus moesten we even door een ontzettend mul stuk en ik miste net nog wat explosiviteit om op het wiel te blijven. Ik zette op de klinkers even een tandje bij en sloot gelukkig snel weer aan. Na het keerpunt van de zuidlus was wel duidelijk dat we aan elkaar gewaagd waren, al was ik niet de sterkste.

Op weg naar de derde passage van het moeras probeerden Ronan en Ramses nog wat aanvalletjes te doen maar verschil maken was niet mogelijk op deze manier. Dat zou pas lukken na het keerpunt, bij de 4e passage door het moeras lag het tempo hoog en ik zat al behoorlijk in het rood. Mijn 2 vluchtgenoten hadden nog net een trap extra in de benen en dat kostte me de kop met nog een kilometer of 5 te gaan.

Ze sloegen maar een heel klein gaatje en al snel reed ik weer even hard maar het zou heel lastig worden dit weer dicht te krijgen. Na 3 km alleen zwoegen leek het voor me even stil te vallen maar het verschil in snelheid bleef te groot, uiteindelijk kwam ik 15 seconden achter winnaar Ronan over de streep.

De stijgende lijn zit er heel duidelijk in, het harde werk van de afgelopen periode om de achterstand van mijn beenblessure op te vangen heeft zich dit weekend dik uitbetaald. Ramses was vorige week echt oppermachtig dus het voelt goed om weer mee te doen met de mannen die dit strandseizoen vaste waardes in de voorste gelederen vormen!

Foto: Cyclingonline