Wedstrijdverslag Servië deel 2

Na een paar dagen rustig trainen en vooral goed herstellen stond de tweede meerdaagse in Servië op het programma. De losse shortrace had ik besloten over te slaan, in de week hiervoor kostte dat toch behoorlijk veel energie en het leverde geen punten op. Ik had dus besloten me te focussen op een zo goed mogelijk klassement en op die wijze zoveel mogelijk punten te halen.

Geheel onverwacht werd het programma 2 dagen voor de start van de driedaagse nog compleet omgegooid. Zonder communicatie uiteraard, dus het was goed dat we de website van de organisatie in de gaten hielden. De driedaagse van deze week was nu exact hetzelfde gemaakt als die van de week ervoor, ik zou mezelf dus mooi kunnen vergelijken.

Vrijdag stond opnieuw de klimtijdrit op het programma, net geen 4 kilometer heuvelop knallen tegen de klok. De temperatuur was in een paar dagen tijd flink gestegen, het parcours lag er dus een stuk droger bij. In principe in mijn voordeel, ik ben er bij gebaat als de ondergrond wat beter loopt en de snelheid wat hoger ligt. Ik voelde me erg goed tijdens de warming up en besloot te mikken op 500W gemiddeld over de klim, zo had ik in ieder geval iets om tegen te rijden. Dat bleek een goede keuze te zijn, ik kon dit tempo zeker de eerste helft goed volhouden en daarna op karakter hetzelfde tempo blijven rijden.

Met knikkende knieën stond ik bovenaan de klim, het gaf echt een heel goed gevoel om weer zo diep te kunnen gaan. Ik kon veel beter dan vorige week in korte tijd kapot gaan en wist mijn tijd te verbeteren van 13m05s naar 11m45s, bijna anderhalve minuut sneller. Dat was geheel boven verwachting goed voor een 5e plek, 45 seconden achter de winnaar in plaats van anderhalve minuut in de week ervoor. Alles wees erop dat ik goed was bijgekomen van de eerste reeks wedstrijden en de belasting van de buikgriep en de reis naar Servië eindelijk achter me had gelaten.

Zaterdag stond de point 2 point op het programma, 15 kilometer knallen met een knoert van een startklim. Ik werd als 5e opgesteld door mijn klassering van de dag ervoor en zat met de start goed mee. Waar ik vorige week plat op mijn stuur lag om plaats 20 vast te houden reed ik nu tot vlak voor de top mee in de kopgroep en zat ik in het wiel bij wereldtoppers als Andreassen.

Doordat ik frisser op de fiets zat kon ik beter de rust behouden en de aansluiting houden tot een paar honderd meter voor de top. De voorste mannen trokken het gas toen nog verder open en ik moest passen, om te zorgen dat ik mezelf niet opblies zoals vorige week koos ik m’n eigen tempo. Een glooiend stuk volgde voordat de afdaling zou beginnen, hier kon ik mijn positie consolideren.

Door een valpartij pakte ik zelfs nog 2 plaatsen, het begin van de afdaling was een brede schotterweg waar ik het gas nog eens open trok. De afdaling liep over in een steiler deel en ik was nogal groggy waardoor ik een afslag miste, er stond hier geen official zoals vorige week. Stomme fout van mij natuurlijk maar ik had het door op het moment dat het gebeurde en verloor niet meer dan 10 seconden.

Ik voelde me goed hersteld na de afdaling en probeerde nog wat posities goed te maken, al waren de gaten inmiddels erg groot. Ik kon helaas niemand meer pakken maar reed tot het einde door om zoveel mogelijk tijd te pakken op de mannen achter mij. Een 9e plaats was mijn deel en ik zakte in het klassement 4 plaatsen naar dezelfde positie.

Zondag kregen we als toetje wederom de shortrace, een half uur knallen op een bijna volledig verharde ronde. Ik voelde me in het begin erg fris en reed telkens op plaats 5 tot 7. In de bochten die mooi liepen kon ik het tempo prima bijhouden maar op een deel van het parcours moest uit iedere bocht vanuit stilstand geaccelereerd worden. Vijf rondes voor het eind werd het steeds moeilijker voor me om dit op te brengen, zeker op het lange rechte stuk kon ik maar net aan bijblijven. 

Lossen is dus ook niet het juiste woord, maar ik werd iedere ronde wel op een paar meter gezet en zat op het vinkentouw. Ik bleef doorbijten en doordat ik op het snelle deel van het rondje beter bochtenwerk verrichte kon ik iedere keer toch weer aansluiten. Pas in de laatste ronde ontploften m’n benen en moest ik verstek laten gaan, uiteindelijk pakte ik de 9e plek. Het tijdsverschil dat ik maakte zorgde ervoor dat ik in het klassement nog een plaatsje steeg naar de 8e stek en zo 35 UCI-punten scoorde.

Deze trip was uiteindelijk op alle fronten een succes. Heuvelop kon ik weer mee met de besten en ik heb totaal 51 UCI-punten gescoord. Het seizoen is goed begonnen en vanuit deze positie kan ik met dit gevoel goed verder bouwen. De komende periode staat in het teken van voorbereiding op de BeMC in België, die zal ik half mei verrijden.